Mijn weg naar mantelzorg-makelaar

Wat als je als mantelzorger het idee hebt dat niemand naar je luistert? Wat als je als mantelzorger niet weet waar jij nou naartoe moet voor hulp? En wat als je die mantelzorger bent die vastloopt in alle regeltaken?

Mijn naam is Muriel Lensink en ooit was ik die mantelzorger. 

De zorg die ik draag is voor mijn twee kinderen met een autistische beperking. De weg die ik aflegde om de juiste hulp te krijgen voor hen, leek oneindig. 

Je wilt het graag goed doen als het de zorg van jouw dierbaren betreft. Je hebt daar alles voor over, die liefde is namelijk vaak onvoorwaardelijk. Maar wat is goed genoeg? Het is soms tasten in het duister. Los van het zorgen voor iemand, het daadwerkelijke mantelzorgen, komt er op de achtergrond nog zoveel meer bij kijken. Wat had ik graag iemand gehad die mij een stukje meenam op deze weg en mij het juiste pad had kunnen wijzen. Iemand waarbij ik mijn verhaal had kunnen vertellen of mijn hart had kunnen luchten.

Die ‘iemand’ wil ik voor jou zijn.

 Tijdens de 30 jaar die ik werkzaam ben geweest, heb ik genoeg zorgvragen gezien die bij mij de interesse opwekte om meer te gaan leren. Mijn persoonlijke ervaring en die op werkgebied lieten mij besluiten weer te gaan studeren en dit keer de studie Sociaal Domein. Tijdens mijn studie heb ik ervaring opgedaan betreffende onderwerpen en organisaties als de Wmo, jeugdzorg, participatie en Wlz. Vervolgens ben ik doorgestroomd naar de studie tot mantelzorgmakelaar en cliëntondersteuning. Van beide heb ik inmiddels mijn diploma behaald.